Five inbetween days in the Room for the Study Of Loneliness

Het is vooral het idee en gevoel: het is hier niet pluis, er zou wel eens wat mis kunnen gaan. Door deze beweging in de angst, die niet langer specifiek is voor een concreet gevaar, wordt hij existentieel. Het donkere van zo’n existentiële angst kan echter ook een positieve uitwerking krijgen: want hoewel je niet kunt weten wat er met je gaat gebeuren en dit je angstig maakt voor de afgrond van mogelijkheden die zich daarin voor je opent - kun je toch kiezen een welbepaalde stap in een bepaalde richting te zetten. In de horror: je doet tóch die deur open; of je loopt tóch die gang in… Hoewel je kiest wat je niet kent, zet je tóch een stap: een overwinning op de angst. In Langeveld’s werk wordt het onbepaalde vormgegeven en vervolgens wordt het door deze vorm bepaald.

Tessa Langeveld (1996) studeerde aan de Academie voor Beeldende Kunst van Enschede (AKI) en aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Gent. Eerder werkte ze in P/////AKT Amsterdam en toonde ze haar werk bij Weerlicht Deventer en Media Art Friesland.