Guido Möbius

De Perifeer is geen democratie, maar als je een voorkeur hebt kan je die nu nog laten weten via harco@perifeer.org.

Optie 1 (dansend): In zijn live sets legt Möbius delicate verbindingen tussen experiment, handgemaakte techno, hoekige grooves, funk, polyritmische patronen, acid, rare geluiden en gospelmuziek. Op het podium wordt hij omringd door een serie effectpedalen die hij beheerst als in een trance. Methodisch voorbereide passages en improvisaties worden gecombineerd tot een samenhangend en energiek geheel. Mislukkingen en herstarts zijn constante metgezellen en inspiratiebronnen. Soms stapelt Möbius zang-, trompet- of gitaarklanken op elkaar in een machtige drone, waarvan de zwaartekracht abrupt wordt onderbroken door een stuwende beat of een gospelkoor. Elke show is uniek.

Optie 2 (zittend): Veel van ‘A Million Magnets’, het nieuwe album van Guido Möbius, klinkt alsof de Berlijnse muzikant de muziek aan zijn lot heeft overgelaten. Alsof hij het de ruimte heeft gegeven in plaats van op te sluiten en te kanaliseren. Weinig lijkt georganiseerd, gereflecteerd of berekend. In plaats daarvan dreunt en pulseert het en puft en zwelt het op. Zo ook de live versie van deze uitgave. Hypnotiserende instrumentals, gedreven door minimale drumopnames gespeeld door Andrea Belfi. Möbius volgt deze puls met gitaar, accordeon en feedback en manipuleert de geluiden ter plekke met live elektronica. Het resultaat is een hybride van dynamisch drummen en abstracte soundscapes. Soms versnipperd tot rusteloze staccato’s, soms opgestapeld tot muren van geluid.

Meneer De Perifeer draait bijpassende plaatjes; dus dat wordt ófwel zweten op de dansvloer ófwel een luistersessie aan de bar.